زمینه و هدف: کارکنان مهم ترین سرمایه­ی سازمان ها هستند، امروزه توجه به کیفیت زندگی کاری آنان که بیش از یک سوم زندگی خود را صرف سازمان می کنند دارای ارزش و اهمیت فوق العاده ای است. هدف اصلی این پژوهش «بررسی رابطه بین ساختار سازمانی با کیفیت زندگی کاری کارکنان زن دانشگاه های آزاد اسلامی» بوده است.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بوده، جامعۀ آماری آن کلیه کارکنان زن دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد ۳۷۷ نفر می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان، از طریق روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای تعداد ۱۹۱ نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه ساختار سازمانی و کیفیت زندگی کاری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی و درصد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) انجام شد.

بحث و نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که بین ساختار سازمانی و ابعاد آن با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین مؤلفه های ساختار سازمانی (به ترتیب رسمیت، سلسله مراتب اختیار، و تمرکز) پیش بینی کننده­های معناداری برای کیفیت زندگی کاری بودند. این پژوهش یک بررسی مقدماتی در این زمینه به شمار می رود و بی گمان یافته های تکمیلی و پژوهش های آینده می توانند نکات تازه ای را در این باره آشکار سازند.